Με αφήνεις μόνο στη γωνιά της μοναξιάς
Με τις σκιές του εαυτού μου να παλέψω
Χωρίς να βρίσκω το διακόπτη της καρδιάς
Το φως να κλείσω κι όλα να τα ανατρέψω...

Μ'αυτά τα μάτια σου περνάς σ'άλλη διάσταση
Και βρίσκεις τρόπο να τη φτιάχνεις τη κατάσταση...
Κόλαση και πανικός απόψε εδώ θα γίνει
Χορεύεις μάτια μου και σκορπάς αδρεναλίνη
Ρολόγια έσπασα ώρες να μη μετράω
Και ως το ξημέρωμα μαζί σου θα γυρνάω...

Σ’ έφερα στο νου μου, πίσω βρέθηκα ξανά
Μες την αγκαλιά σου αφήνομαι άλλη μια φορά
Κρύβομαι στα λόγια που δεν τόλμησα να πω
Όπως τα βαγόνια που δεν έχουν προορισμό...

Όσο κι αν θέλω να σε ξεχάσω
δεν ξέρω αν μπορώ
όσο κι αν θέλω να σε καταλάβω
δεν ξέρω αν μπορώ
είσαι τα πάντα για μένα
το ξέρεις καλά

Πόσο απλό πόσο εύκολο μοιάζει
να προσποιούμαι στο σκοτάδι
και ξανά να σου λέω δεν πειράζει
και να το σβήνω μ’ ένα χάδι